Yağmur rahmete döndü; “alemlere rahmet” oldu.
Bir yağmur yağdı, rahmet getirdi... Bir gül açtı; insanlığın kahrı da, zehri de merhamete durdu...
Bir rahmet yağdı... Sonra damlalardan bir gül açtı... Mektuplar gizemli alfabelere kaderleri yazmaya başladı...
Bir yağmur yağdı ve bir gül açtı... Yürekler çiçeklere yenik düştü; zulümler bebeklere...
Yağmurlarla bir gül açtı... Sevenin sevgisi gül yanaklarda ölümsüzleşti...
Yağmur oldu, bir gül açtı... Serazad kuşların kanatlarından süzüldü yüreklere güzeller, güzellikler...
Yağmur rahmete döndü; “alemlere rahmet” oldu. Su toprağa karıştı, balçık bedene durdu... Su ile toprak gül oldu... Su hayatı güzelleştirdi, bilgelik getirdi; gül güzelleşti estetik bitirdi. Su tersine akmamak üzere geldi, gülün yaprağına dikenler battı... Su rahmetti... Gül merhametin adı oldu...
Öyleyse selam olsun Levlak’ın efendisine... Selam olsun en güzel gülüne kainatın... Ve selam olsun beşeriyet ırmağının berrak suyuna...
Güle selam olsun; güle selam olsun da, ay vurgunu gecelerin gölgelerinde gölgesi düşsün üstümüze. Aşksızlığın kara gecelerinde ışığı vursun alnımıza, ıtırı dolsun dimağlara kırlangıç saatlerinde... Aynalardan jaleleri yağsın üstümüze; ve sevgilerinden sıyrılan vicdanlara rengi dolsun yağmur yağmur... Kendilerini hep o gülün kapısına yazsın gönüller; ve susuzluğun son deminde içilen son damla suda onun aşkını ansın bütün güller...
Zaman o gül gibi gül görmemiş zaman olalı
Gülün güzelliği dillerde dâsitân olalı
Gül olmadan gözü yaşlıdır cihânın; gül olmadan bağrı başlıdır her ânın... Suya hasret çöller gibi; söze hasret diller gibi... Gül olmazsa verilen nefeslere yetmez alınan nefesler; gül olmazsa sancılara merhem düşürmez sesler... Irmaklardan dökülüşler, dalgalardan bükülüşler gibi...
Güle hasret zaman ağlar, zemin ağlar; gülden gayrı firak ağlar visal ağlar... Denizlere ulaşırcasına, ve rahmete yaraşırcasına...
Bir gülün artık suya düşmeli rengi bu gün; ve bir yağmurun yaprak yaprak dökülmeli ıtırları üstümüze... Beşeriyetin üstüne gül yağmurları yağmalı bu gece; bu gece yağmurlar gül olup beşeriyetin üstüne yağmalı...
Ey beyaz güllerin en beyazı; tekrar yağmurlar gibi yağ üstümüze...
Konu: Yağmur rahmete döndü; “alemlere rahmet” oldu 
